همت مظاعف,کار مظاعف!!

سلام 

امروز نه روز از فروردین و فصل بهار گذشت. 

یعنی به همین سادگی و راحتی نه روز رو در سال جدید سپری کردیم. 

امسال سال کار و کوشش و همت بیشتره. 

چند سال پیشتر که در دوره راهنمایی تحصیل می کردم یه معلم تعلیمات دینی داشتیم. 

این آقا همیشه بیست دقیقه آخر کلاس وقت اظافه داشت برای حرف زدن. وبیشتر از فرهنگ 

و ادب و هنر و سیاست و اقتصاد ایرانی. و فرقش با کشور های پیشرفته غربی صحبت می کرد. 

این آقا هر وقت به مسئله فرهنگ و اقتصاد میرسید سریع برادرش رو مثال میزد که در ژاپن تحصیل 

میکرد.یادمه یه روز درباره کار کردن ژاپنی ها صحبت می کرد و می گفت: ژاپنی ها به مناسبت 

مختلف از جمله روز ملی یک ساعت مجانی کار می کنند !!! 

 و بعد به ایران بر می گشت و مثال میزد که ایجا برای فرار از کار چه کار !! هایی که نمی کنند 

بعضی وقت ها آدم به یک حدی راضی میشه.مثلا ورزشکار به قهرمانی کشور. قهرمان کشور 

بودن خوبه اما وقتی می تونیم با همت و تلاش بیشتر قهرمان بین المللی باشیم چرا به کم 

راضی باشیم.قرار نیست کار مظاعف به افزایش ثروت منجر بشه . که البته این یک بعد کاره 

.بلکه قراره  منجربه افزایش سطح فرهنگ و خود باوری باشه. همت یعنی تلاش بیشتر. 

برای کسب پیروزی های بیشتر و مطرح شدن ایران در قله های علمی جهان. 

اینکه ما الان جزو چند کشور اول جهان از نظر رشد علمی هستیم نشان دهنده این هست 

 که در سال های اخیر همت و کار بیشتری صورت گرفته که با خود باوری و قبول اینکه  

ما می توانیم همراه بوده  

امیدوارم سال 89 فونداسیون موفقیت جوانان ایرانی در سال های آتی باشد

---

 

...وخداوند در این نزدیکی است.

سال نو مبارک

سلام به همه ی عزیزان و دوستان همراه 

در این مدت کوتاهی که از سال جدید می گذره اتفاقات خوبی برام افتاد,اولین اتفاق خوب  

وبلاگی سال 89 بازدید خانم آنی دالتون از این وبلاگ بود( صدای سوت و کف و هیاهوی حضار!!). ما یه  رسمی داریم که با استخاره یک نفر رو به عنوان شکوم(shekom) انتخاب می کنیم و این 

فرد اولین کسی هست که در سال جدید قدم به خونه ما میزاره. 

خب چه کسی بهتر از آنی که شکوم وبلاگ ما باشه؟! 

راستش این اتفاق خوب استارت خبر های خوب بعدی بود. شنیدن خبر خوب یه موقیعت 

اقتصادی جدید, خبر خوبی که هنوز هم مزش زیر زبونمه. یا از شنیدن موفقیت یه دوست

و جواب شیرینی که خیلی منتظرش بودم یا  خبرهای خوبی که هنوز در راه اند.  

بعضی وقت ها واقعا به این مسئله فکر میکنم که خدا خیلی هوامو داره, تا به حال نشده 

که تنهام بزاره و من و فراموش کنه.با این که من همیشه به یاد خدا نیستم ولی همیشه 

این حس و داشتم که خدا هیچ وقت تنهام نمی زاره .حتی سختی های زندگی هم برام شیرین می شه با توکل به خدا. 

خدایا سال جدید با روزهای جدید و اتفاقات خوب و بد  و روزها و شب هایی که ندیدیم در راه, سرنوشت ما بدست خودمونه اما  تو به یاد ما باش اگر چه بنده ناشکر تو هستیم

---

هر کس خداوند را آنگونه که سزاوار اوست بندگی کند,خداوند بیش از آرزوها و کفایتش 

 به او عطا می کند[ پیامبراکرم (ص) بحارالانوار- ج 71 - ص 183)